Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Maciej Marcisz chciał napisać wakacyjną książkę. Jak tak wyglądają wakacyjne książki… to cieszę się, że żyję w tej samej erze co autor. Naprawdę. Jak widać można napisać coś bez nadęcia, patetycznego klimatu, coś, co czyta się lekko, a zarazem niesie przesłanie, stawia pytania. Nie robi z mózgu papki. Bardzo fajnie wyważona, tylko szkoda, że tak krótka. Nie mogę się doczekać aż dostaniemy coś dłuższego.

Maciej Marcisz chciał napisać wakacyjną książkę. Jak tak wyglądają wakacyjne książki… to cieszę się, że żyję w tej samej erze co autor. Naprawdę. Jak widać można napisać coś bez nadęcia, patetycznego klimatu, coś, co czyta się lekko, a zarazem niesie przesłanie, stawia pytania. Nie robi z ...

Rozwiń

Zwiń

Najciekawszy był dla mnie Malm - kojarzy mi się z postacią Daria ze ślepnąc od świateł (chociaż Dario jest ikoniczny). W Forście brakuje już mi tego czegoś - Wiktor wiecznie poturbowany przez życie, zawsze spada na cztery łapy.

Najciekawszy był dla mnie Malm - kojarzy mi się z postacią Daria ze ślepnąc od świateł (chociaż Dario jest ikoniczny). W Forście brakuje już mi tego czegoś - Wiktor wiecznie poturbowany przez życie, zawsze spada na cztery łapy.

To ważna książka. Pełna niepewności, strachu dzięki czemu doda otuchy młodym dorosłym - w świecie, gdzie otaczają nas głównie sukcesy - ta książka jest na wagę złota. Myślę, że wiele osób się w niej odnajdzie. Świetny język, sposób prowadzenia narracji. Jestem nią zachwycona. W pewnym momencie trochę przydługi wątek o literaturze przyćmił mi to, co mnie tak bardzo urzekło na początku - bohaterów. Ich problemy, strach, brak wiary w siebie i swoje możliwości, porównywanie się z innymi. Pod koniec znowu wróciła na „właściwe” tory. Dawno nie czytałam książki, która byłaby tak prawdziwie osadzona w realiach.

To ważna książka. Pełna niepewności, strachu dzięki czemu doda otuchy młodym dorosłym - w świecie, gdzie otaczają nas głównie sukcesy - ta książka jest na wagę złota. Myślę, że wiele osób się w niej odnajdzie. Świetny język, sposób prowadzenia narracji. Jestem nią zachwycona. W pewnym mome...

Rozwiń

Zwiń

Książkę czytało się dobrze, jednakże brakowało mi domknięcia wątku z Yennefer i Ciri. Poprzednie były jak dla mnie lepiej wyważone.

Książkę czytało się dobrze, jednakże brakowało mi domknięcia wątku z Yennefer i Ciri. Poprzednie były jak dla mnie lepiej wyważone.

Książkę czytało się dobrze, z zaciekawieniem. Przybliża rodzinę Beksińskich, ich relacje, osobę Zdzisława, Zosi i Tomka. Nie mogę pogodzić się z morderstwem Beksa, wstrząsające. Tak samo jak fakt, że był przez wszystkich wykorzystywany. Przykre.

Książkę czytało się dobrze, z zaciekawieniem. Przybliża rodzinę Beksińskich, ich relacje, osobę Zdzisława, Zosi i Tomka. Nie mogę pogodzić się z morderstwem Beksa, wstrząsające. Tak samo jak fakt, że był przez wszystkich wykorzystywany. Przykre.

Nie podejrzewałam, że świat czwartego skrzydła i smoków tak łatwo wyrwie mnie z życia na czas czytania. Dodatkowo bardzo się bałam, że druga część skończy się w taki sposób, że nie przeżyję do stycznia. Dam radę. Pierwsza była lepsza, ale tę również czytałam w pełnym napięciu z uśmiechem na ustach. Na szczęście było mniej o kruchości, ale momenty zbliżeń w obu tomach jakoś kompletnie mi tam nie pasują - nie są napisane źle, tylko kompletnie nie mają dla mnie sensu.

Nie podejrzewałam, że świat czwartego skrzydła i smoków tak łatwo wyrwie mnie z życia na czas czytania. Dodatkowo bardzo się bałam, że druga część skończy się w taki sposób, że nie przeżyję do stycznia. Dam radę. Pierwsza była lepsza, ale tę również czytałam w pełnym napięciu z uśmiechem n...

Rozwiń

Zwiń

Fabuła jest świetnie przemyślana łączy świat Harrego Pottera, Igrzysk Śmierci i Gry o tron. Powiedziałabym, że połączenie idealne. Samą książkę czyta się naprawdę dobrze. Dałabym jej 10/10, bo widać w niej pomysł. Nie mniej jest sporo powtórzeń o kruchości, a o erotycznych/intymnych opisach nie wspomnę - szczerze to mnie rozbawiły, bo średnio pasowały mi do całej reszty.

Mimo to polecam ją serdecznie, poczułam się znowu jak nastolatka. Chętnie sięgnę po kolejny tom. Tak naprawdę po zakończeniu pierwszego od razu zaczęłam czytać drugi, bo tak mnie zaskoczyły ostatnie wydarzenia.

Fabuła jest świetnie przemyślana łączy świat Harrego Pottera, Igrzysk Śmierci i Gry o tron. Powiedziałabym, że połączenie idealne. Samą książkę czyta się naprawdę dobrze. Dałabym jej 10/10, bo widać w niej pomysł. Nie mniej jest sporo powtórzeń o kruchości, a o erotycznych/intymnych opisac...

Rozwiń

Zwiń

Wspaniale się to czyta!

Wspaniale się to czyta!

Życie którego pragnę? To chyba te, w którym nie straciłam zbyt dużo czasu na tę książkę. Wymęczyła mnie bardzo. Liczyłam na jakieś innowacyjne podejście, ciekawostki, jakiś dialog między autorami. Oprah dodała od siebie tylko kilka krótkich notatek, a Brooks przytoczył wiele historii, które już gdzieś słyszałam. Jeśli ktoś nigdy nie interesował się tą tematyką może być zadowolony - wtedy polecam to taka definicja szczęścia w pigułce. Dla osoby, która zagłębiała się w temat to głównie powtórzenia - więc zdecydowanie odradzam, szkoda czasu. Przereklamowana.

Życie którego pragnę? To chyba te, w którym nie straciłam zbyt dużo czasu na tę książkę. Wymęczyła mnie bardzo. Liczyłam na jakieś innowacyjne podejście, ciekawostki, jakiś dialog między autorami. Oprah dodała od siebie tylko kilka krótkich notatek, a Brooks przytoczył wiele historii, któr...

Rozwiń

Zwiń